આજના સમયમાં, મહિલાઓને નબળી માનવામાં આવે છે, પરંતુ વાસ્તવિકતામાં, સ્ત્રીઓ વધુ મજબૂત હોય છે. મહિલાઓ કંઇક કરવાનો નિર્ણય લે તો તે કરીને જ રહે છે. એવા અનેક સમાચારો વિશે તમે સાંભળ્યું હશે, જ્યાં મહિલાઓ ઘણા ક્ષેત્રોમાં દેશનું નામ રોશન કરી રહી છે, પરંતુ આજે અમે તમને એક એવી મહિલા વિશે માહિતી આપવા જઈ રહ્યા છીએ, જેની વાત સાંભળી તમારી આંખોમાં આંસુ આવી જશે. હકીકતમાં, આ વાત 31 વર્ષીય સંધ્યા મારવીની છે.
ચાલો તમને જણાવી દઈએ કે સંધ્યા મધ્યપ્રદેશના કટની રેલ્વે સ્ટેશન પર કુલીનું કામ કરે છે. સંધ્યાને જોઈને બધાને આશ્ચર્ય થાય છે. જેમ તમે જાણો છો, પુરૂષ પોર્ટર ફક્ત રેલવે સ્ટેશનો પર માલ વહન કરવા માટે જ જોવામાં આવે છે, મોટા રેલ્વે સ્ટેશનો પર એક સ્ત્રી જોવા મળે એટલે બધા ચોંકી ગયા છે, પરંતુ સંધ્યા સોસાયટી દ્વારા બનાવેલા સ્ટીરિયોટાઇપ્સને તોડીને પોતાનું જીવનનિર્વાહ માટે કુલી તરીકે કામ કરે છે. સંધ્યાએ આ કામ મજબૂરીમાં કરવું પડે છે.
પતિ ના મોત પછી.
સંધ્યા મધ્યપ્રદેશના જબલપુર જિલ્લાના કુંડમ ગામની છે. સંધ્યાના પતિ ભોલારામ ઘણા સમયથી બીમાર હતા. વર્ષ 2016 માં અચાનક જ તેના પતિનું અવસાન થયું, ત્યારબાદ તેના જીવન પર દુ:ખનો પહાડ તૂટી પડ્યો. પતિના ચાલ્યા ગયા પછી તેણે હોશ ગુમાવ્યો. કોઈક રીતે તેણે પોતાની જાતને સંભાળી. સંધ્યાને ત્રણ બાળકો છે.
બાળકોના માથા પરથી પિતાનો પડછાયો જતો રહ્યો પછી, બધી જવાબદારી સંઘ્યા ના પર જ આવી. સંધ્યાએ વિચાર્યું કે તે પોતે જ કામ કરશે અને તેના ત્રણ બાળકોને ખવડાવશે. સંધ્યા મારવી કહે છે કે મારા પતિનું માંદગીના કારણે મોત થયું હતું. અમારા ત્રણ બાળકો છે. મારો પતિ બીમાર હતો પણ તે મજૂર તરીકે કામ કરતો હતો. તે ગયા પછી મારી સાસુ અને મારા ત્રણ બાળકોની જવાબદારી મારા પર આવી.
કૂલી બનીને ત્રણ નિર્દોષ બાળકો માટે કામ કરી રહી છે સંઘ્યા.
સંધ્યા કહે છે કે સાસુ અને ત્રણ બાળકોની જવાબદારી લીધા પછી મને જે કંઈ પણ નોકરી મળી તે હું કરું છું, સંધ્યાએ વધુમાં કહ્યું કે હું નોકરી શોધી રહી હતી. જ્યારે કોઈએ મને કહ્યું કે કટની રેલ્વે સ્ટેશન પર કૂલીની જરૂર છે, મેં તરત જ અરજી કરી. સંધ્યા કહે છે કે “હું 45 વર્ષના પુરુષો સાથે કામ કરું છું. ગયા વર્ષે, મને બેજ નંબર 36 મળ્યો. ”
તમને જણાવી દઈએ કે સંધ્યાને બે નાના પુત્રો સાહિલ અને હર્ષિત અને એક પુત્રી પાયલ છે. સંધ્યા તેના પતિનું નિધન થયા પછી તેના ઘરની જવાબદારી સંભાળે છે. સંધ્યા રોજ 90 કિમી (જવા માટે 45 કિ.મી.) કરીને પોતાની નોકરી માટે કટની રેલ્વે સ્ટેશન પર જાય છે. તેની સાસુ બાળકોની સંભાળ રાખે છે. સંધ્યા કહે છે કે તે શિક્ષણ અને લેખન દ્વારા પોતાના બાળકોને અધિકારી બનાવવાની ઇચ્છા ધરાવે છે. તેમનું કહેવું છે કે જીવનમાં જે કંઇ પણ થયું તેની અસર હું મારા બાળકોના પર નઈ પાડવા દઈશ અને તેમના ઉછેરમાં કોઈ પણ પ્રકારની કમી નહિ રહેવા દઈશ.
